Justyna KOWALCZYK Биография, олимпийские медали, рекорды и возраст

Justyna KOWALCZYK

КомандаПольша

Лыжные гонки

Олимпийские медали

2g

1s

2b

Выступления4

ДебютТурин-2006

Год рождения1983

Биография

Thanks to a phenomenal series of triumphs, Justyna Kowalczyk has put Polish cross-country skiing well and truly on the map.

Child of Capricorn

Justyna Kowalczyk’s story begins with an administrative error on her birth certificate. Though she was born on 19 January 1983 in Limanowa, southern Poland, a registrar incorrectly recorded the date as the 23rd, a mistake that figures to this day on her passport. The champion skier nevertheless regards herself as a child of Capricorn, explaining that she owes her stubbornness to the fact that she was born under the tenth sign of the zodiac.

On the medal trail

In her childhood years Kowalczyk was a keen athlete and played basketball and handball to a high standard. She took up cross country skiing at the age of 10 and competed in her first FIS World Cup race at Cogne (ITA) in December 2001, and her first world championships in Val di Fiemme (ITA) in February 2003. Her career took off at Turin 2006, when she won Olympic bronze in the 30km freestyle behind Russia’s Julia Tchepalova and gold medal winner Katerina Neumanova of Czech Republic. It was Poland’s first ever Olympic medal in cross country skiing.

Two Games, two golds

Four years later in Vancouver, Kowalczyk picked up a silver in the individual sprint and bronze in the 15km pursuit before lifting her first Olympic title in the 30km classical, the Pole just getting the better of Norway’s Marit Bjørgen in a breathtaking sprint finish. Her winning margin of 0.3 seconds was the narrowest in the history of the event. Going into Sochi 2014, Kowalczyk was suffering with a triple hairline fracture in her foot, though it did not stop her from dominating the 10km classical from start to finish and claiming the second Olympic gold of her career and her fifth medal overall.

Pole position

Such feats mean that Kowalczyk has rewritten her country’s sporting history. Not only is she the only Polish cross-country skier to have medalled at the Olympic Winter Games, she is also the only one to have won a FIS World Cup race (as of March 2014 she had won 30) or to have lifted an FIS World Cup title. Between 2009 and 2013 she picked up four large crystal globes, to go with four small ones.

She is also the only female cross country skier in the world to have won the FIS Tour de Ski on four occasions, making the title her own between 2010 and 2013. In addition she has amassed a total of six world championship medals, including two golds won in the 15km pursuit and the 30km in Liberec in 2009. And just for good measure she was also voted Polish Sportswoman of the Year four times in a row between 2009 and 2012.

Athlete Olympic Results Content

Биография Юстины Ковальчик

Биография Юстины Ковальчик

Justyna Kowalczyk jest polską biegaczką narciarską, która zdobyła wiele medali w prestiżowych zawodach rang mistrzowskich. Zdobyła również złoto olimpijskie oraz kryształową kulę, którą można uzyskać za zwycięstwo w Pucharze Świata. Klubem Justyny ​​Kowalczyk było AZS-AWF Katowice, które świetnie przygotowało ją do przyszłej kariery. Mistrzyni olimpijska została aystentką tenera narodowej kadry polskich narciarek.

Dzieciństwo i życie prywatne

Юстина Ковальчик родилась 19 сентября 1983 года в Лимановей. Ma również trójkę starszego rodzeństwa, z którą utrzymuje bardzo dobre relacje. Dzieciństwo polskiej narciarki było szczęśliwe i dzięki temu mogła dumnie wkroczyć w dorosłość. Rodzice zapewnili jej nie tylko wsparcie finansowe, ale również obdarzyli ją dużą miłością. W wielu wywiadach Justyna podkreśla, że ​​ojciec zawsze przypominał jej o szczerości oraz odwadze. Jednak mimo wielu obowiązków oraz przestrzegania zasad polska mistrzyni mogła także liczyć na sporo swobody. Życie na wsi sprawiło, że Justyna nauczyła sięciężkiej pracy oraz zrozumiała jak ważne jest dążenie do celu, żeby osiągnąć sukces. Nic nie przychodzi samo i na wszystko trzeba zapracować.

Początki polskiej mistrzyni

Początkowo chciała zostać prawnikiem, ponieważ osiągała dobre wyniki w szkole i leżalo to w kręgu jej zainteresowan. Dobre wyniki sprawiły, że mogła dostać się do każdej szkole. Ostatecznie udalo jej się ukończyć Szkołę Mistrzostwa Sportowego w Zakopanem. 9 месяцев 2001 г. закрыла свой завод Pucharu. Rozgrywane były w stylu dowolnym sprintem. Dystans wynosil полтора километров. Nie był to zbyt udany konkurs dla Justyny, ponieważ zajęła dopiero 64 miejsce w kwalifikacjach. Jednak grudzień okazł się szczęśliwy, ponieważ w Asiago polka zajęła 30 miejsce i zdobyła pierwsze punkty Pucharu Świata. В 2005 году был основан завод Mistrzostw Świata w Obersdorfie. Zajęła wtedy 4 miejsce, czyli najlepsze w swojej dotychczasowej karierze. Ниестеты тесты антидопинговые wykazały stosowanie niedozwolonych substancji.

Тесты антидопинговые

Później się okazało, że przy pomocy tych leków Justyna Kowalczyk leczyła kontuzję, której dorobiła się na jednym z ciężkich treningów. Cała sytuacja spowodowała, że ​​mogła wrócić do zawodów dopiero w rudniu 2005 roku. Pierwsze podium zdobyła 7 stycznia 2006 roku. Był to bieg rozgrywany w stylu klasycznym i zajęła tam trzecie miejsce. Zawody stanowiły początek wielkich sukcesów polskiej narciarki. Na swoje pierwsze zwycięstwo musiała poczekać rok. Стало с 27 марта 2007 года на заводе розлива на идентификационном дистансе. Było to historyczne wydarzenie, ponieważ nigdy wcześniej żadnej polskiej narciarce się to nie udalo. Индивидуальные старты Justyny ​​Kowalczyk до aż 317 zawodów. Статистические данные о нарушении, понятии на подиуме, оказавшемся станцией до 103 раз. Na najwyższym stopniu podium stawała 50 razy, a other miejsce zajmowała 32 razy.

Dominacja zawodów zimowych

Наилучший сезон был дла 2011/2012, в котором жила до 11 лет. W trakcie tego czasu stanęła na podium 21 razy. Generalną klasyfikację Pucharu Świata zwyciężyła cztery razy. Najlepiej sprawdzała się w biegach długodystansowych, ale w sprintach także odnosila sukcesy. Warto tu wspomnieć o sezonie 2009/2010, w którym wygrała klasyfikację sprintów. Олимпийские медали за важнейшее значение для спорта и до одного świadczą o prestiżu oraz pozycji danego zawodnika. Justyna Kowalczyk wzięła udział w jedenastu indywidualnych zawodach i pięć razy stanęła na podium. Игра в Turynie w 2006 года были szczęśliwe dla polskiej mistrzyni, ponieważ zajeła wtedy trzecie miejsce w biegu organizowanym w stylu klasycznym na distansie trzydziestu kilometrów.

Классическая категория

Zimowe Igrzyska Olimpijske w Vancouver były naprawdę udane dla Justyny ​​Kowalczyk. Przywiozła z tej imprezy trzy медалье. Zdobyła zarówno złoto, srebro i brąz. Злотая медаль zdobyła w swojej ulubionej kategorii, czyli klasycznym biegu na długim distansie, który wynosil 30 kilometrów. Rywalizowała wtedy ze swoją największą konkurentką czyli Marit Bjoergen. Różnica pomiędzy obiema narciarkami wynosila zaledwie 0,3 секунды. Коллекция олимпийских медалей Justyny ​​Kowalczyk sprawia, że ​​jest ona other polską zawodniczką, która zdobyła najwięcej медалью w zimowych oraz letnich Igrzyskach Olimpijskich. Pierwsze miejsce należy do Ireny Szewińskiej, która nieznacznie wyprzedza Justynę.

Tytuł najlepszego sportowca roku

Warto również zauważyć, że Kowalczyk pięciokrotnie zdobyła tytuł najlepszego sportowca roku. Jest to plebiscyt organizowany przeez Przegląd Sportowy, w którym telewidzowie wybierają sportowca z największymi osiągnięciami w danym roku. Życie Justyny ​​Kowalczyk nie zawsze było jednak różowe, ponieważ w 2013 roku straciła nienarodzone dziecko, ponieważ wystąpiły komplikacje z ciążą. Oficjalnie przyznała także, że wiele lat chorowała na depresję. Wielkie sukcesy sportowe jedynie ją maskowały, ale jest to choroba, która zostaje do końca życia. Mąż Justyny ​​Kowalczyk jest polskim alpinistą i nazywa się Kacper Tekiela. Polska mistrzyni dba jednak o swoją prywatność i nie zdradza zbyt wiele szczegółów. Stara się chronić osobiste kwestie rodzinne.

Лиманова – Википедия, вольная энциклопедия

Ten artykuł dotyczy miast. Zobacz też: Limanowa (Ujednoznacznienie).

Widok Limanowej około 1938

Rafineria nafty przed 1927

Browar Zygmunta Marsa około 1930–1935

Rynek w Limanowej

Miejska Góra

Siwy Brzeg

Kryty basen w Limanowej

Zabudowania Szpitala Powiatowego w Limanowej

Bazylika Matki Boskiej Bolesnej

Dwór Marsów, siedziba Muzeum Regionalnego Ziemi Limanowskiej

Centrum Informacji Turystycznej w Limanowej

Ulica Jana Pawła II

Ulica Józefa Marka

Limanowa – miasto w południowej Polsce, w województwie małopolskim, siedziba powiatu limanowskiego oraz gminy wiejskiej Limanowa.

Спиш Трещи

• 1 Положение
• 2 История
• 3 Демография
  • 3.1 Личба Лудности
  • 3.2 Wykres zmian liczby ludności от 1900 года
  • 3.3 Пирамида Веку Мешканьцов
• 4 Туристические достопримечательности и забытки
  • 4.1 Шлаки туристические
  • 4.2 Забытки
• 5 Транспорт
• 6 Освята
• 7 Культура
• 8 Спорт
  • 8.1 Спортивная инфраструктура
• 9 Всемирная религия
• 10 Współpraca międzynarodowa
• 11 Зобач теж
• 12 Пшиписи
• 13 Линки Зевнэнтрзне

Limanowa położona jest w Beskidzie Wyspowym (Pasmo Łososinskie) do 25 km na zachód od Nowego Sącza, w kotlinie górskiej u zbiegu potoków: Mordarka, Jabłoniec i Starowiejskiego, nad potokypłyoswem. Miasto płożone jest na wysokości od ok. 400 до 700 м н.п.м. ^{[potrzebny przypis]}

Limanowa ma obszar 18,64 км² (1,96% powierzchni powiatu), w tym:

• użytki rolne: 60%
• użytki leśne: 16% ^[2]

Чешские проспекты: Centrum, Łososina Górna, Sowliny.

Wedle dominujących poglądów, Limanowa została założona w XV w., aczkolwiek istnieją również hipotezy przesuwające tę datę w wiek XIV, zwalczane w okresie PRL ze względów politycznych, gdyż wiązałyby się z koniecznością przyjęcia, że ​​miejscowość założyli osadnicy niemieccy. W okresie polokacyjnym występuje również pod niemiecką nazwą niem. Хилман , Ильменау ^[3] . W źródłach pisanych nazwa miejscowości występuje jako Ilmanowa w 1493 r. lub Hilmanowa od nazwiska osadźcy o niemieckim nazwisku Ilman , czyli Hildiman, Illmann (na pobliskim terenie podgórskim nie brak nazw miejscowych o niemieckim pochodzeniu jak Grywałd/ Grünewald , Szaflary/ Schäfer ). Spolszczenie na Limanowa pojawiło się w 1680 р. ^[4]

Limanowa otrzymała prawa miejskie w 1565 р. од Зигмунта II Августа (dziś jedna z głównych ulic nosi jego imię). Od tego czasu następował stały rozwój gospodarczy i kulturalny, przerwany wiek później potopem szwedzkim i wielkim pożarem miasta, które nie podniosło się z upadku aż do doby rozbiorowej.

W 1770 r., kiedy władze cesarskie rozszerzyły zasięg kordonu sanitarnego, którym objęto rok wcześniej część Sądecczyzny, Limanowa znalazła się w bezpośredrediczy swiesediczny. Samo miasto nie znalazło się po stronie zagarniętej przez Marię Teresę ^[5] .

W przeciwieństwie do reszty Galicji, pierwsze lata rządów austriackich przyniosły Limanowej pewne ożywienie gospodarcze, do którego przyczyniły się przywileje nadane miastu przez IIcesarza Leopolda.

Вт 1846 р. w czasie rzezi galicyjskiej na Limanową uderzył dużyodzial chłopski. W mieście obecnych było wtedy tylko kilku żołnierzy austriackich, jednak dzięki ich współdziałaniu z mieszkańcami atak został odparty.

Од лат 80. XIX нед. miasto poczęło rozwijać się szybciej dzięki budowie Galicyjskiej Kolei Transwersalnej, rafinerii ropy naftowej i nowoczesnego browaru. Limanowa znana też była z targów koni, na których w 1900 r. zawarto co czwartą galicyjską umowę kupna-sprzedaży tych zwierząt.

З Грудню 1914 г.р. w bitwie pod Limanową wojska austro-węgierskie wsparte posiłkami niemieckimi zatrzymały ofensywę odziałów rosyjskich. W czasie walk część miasta spłonęła w wyniku bombardowania przeprowadzonego przez artylerię rosyjską, dla której punktem orientacyjnym była wieża nowo wznoszonego kościoła.

Skutkiem I wojny światowej były dla miasta nie tylko zniszczenia, ale również utrata austriackich rynków zbytu. С другой стороны окрес повоенны sprzyjał rozwojowi inicjatyw localnej społeczności, czego przykładem było założenie w 1924 р. pierwszego klubu pilkarskiego – Limanovii.

Wielki kryzys gospodarczy był dla miasta brzemienny w skutkach: ogólne zubożenie ludności, potęgowane charakterystycznym dla b. zaboru austriackiego przeludnieniem agrarnym, w połączeniu z likwidacją i tak nielicznych zakładów przemysłowych (rafinerię zamknięto w 1933 r.), zintensyfikowało napięcia społeczne, prowadząc w okolicach Limanowej do poważnych strajków chłopskich. Tak jak na pozostalym obszarze Polski, pewną poprawę sytuacji dalo się odczuć dopiero od 1936 р. Вт 1938 г. poważnie zmodyfikowano herb miasta, który zyskał obecną postać.

6 września 1939 г.р. do miasta wkroczyły wojska niemieckie, a tym samym rozpoczął się okres okupacji niemieckiej, od początku naznaczonej licznymi egzekucjami cywilów. W wyniku реформы administracyjnej, związanej z utworzeniem GG, Limanowa utraciła статус miasta powiatowego. Ukształtowanie terenu w okolicach Limanowej sprzyjało działalności partyzanckiej, która też intensywnie się tam rozwinęła i obejmowała odziały AK (duże zgrupowanie w rejonie masywu Mogielicyś) i BCh, za 944 р. pojawiły się także dywersyjneodziały sowieckie.

W ramach przyjętej przez III Rzesz polityki wykorzystania obszaru GG na potrzeby wojenne i w oparciu o urządzenia zamkniętej rafinerii, zorganizowano w Limanowej dużą bazę przeładuchuch podunkową paliw Miasto, tak jak cały teren zlikwidowanego powiatu limanowskiego, objęte też było akcją tzw. Goralenvolku, która – inaczej niż na terenie Podhala – nie przyniosła żadnych rezultatów. Limanowa została zdobyta 19стичня 1945 г.р. przez jednostki 38 armii IV Frontu Ukraińskiego. Ku czci tych jednostek w 1957 roku został odslonięty w Parku Miejskim Pomnik Wdzięczności Armii Czerwonej ^[6] .

W okresie powojennym w mieście silne było poparcie dla opozycji antikomunistycznej, w tym mikołajczykowskiego PSL. Okres po sfałszowanych wyborach w 1947 r. к czas intensywnej stalinizacji, czego symbolem stało się przemianowanie ulicy Piłsudskiego na ulicę Józefa Сталина.

Intensywny rozwój Limanowej zapoczątkowany w other połowie lat 60. Rozpoczęto wtedy – w dużej mierze w oparciu o „czyn społeczny” mieszkańców – gruntowną przebudowę centrum, кто. całkowicie nową płytą Rynku i dwa duże domy towarowe. W południowej części miasta ruszyła z kolei budowa os. Зигмунта Аугуста, кто работал над производством стальных блоков.

W ramach obchodów milenium chrztu Polski w 1966 r. odbyły się w Limanowej uroczystości pod przewodnictwem abp. Karola Wojtyły, gromadząc przeszło 100 тыс. особ. Z tej okazji na zlecenie Kościoła nakręcono dokument, beędący najprawdopodobniej pierwszym kolorowym filmem uwieczniającym miasto. Nie zmieniało to negatywnego nastawienia localnych władz PZPR do religii – pod pozorem przebudowy Rynku usunięto stamtąd figurę św. Floriana, zastąpioną wkrótce dużą rzeźbą plenerową (tzw. Buzodromem), ustawioną celowoww taki sposób, by – na potrzeby propagandowych fotografii – zasłonić w miarę możliwości budynek kościoła.

Лата 70. XX ш. przyniosły kontynuację rozbudowy osiedli i zakładów przemysłowych oraz medialną sławę miasta, związaną z sukcesami w telewizyjnych „turniejach miast”. Jednak w związku z budową linia poważniejsze znaczenie jedyna linia kolejowa przebiegająca przez Limanową. W rezultacie linia ta nie została nawet zelektryfikowana, a z czasem ruch na niej praktycznie zamarł.

1 чек 1975 г.р. w związku z реформа administracji powiaty zostały zniesione, a Limanowa znalazła się w woj. Новосондецкий. Degradację pozycji miasta с минимальным tylko stopniu zrekompensowalo to, że zostało ono siedzibą Wojewódzkiego Urzędu Statystycznego.

Kryzys gospodarczy narastający w other połowie lat 70. i marazm лат. 80. ХХ с. były odczuwalne dla mieszkańców miasta, choć nawet w latach 80. kontynuowano budowę osiedli mieszkaniowych i pewne inwestycje infrastrukturalne.

Transformacja ustrojowa w 1989 г.р. pociągnęła za sobą upadłość, względnie przekształcenia własnościowe i ograniczenie działalności kilku największych zakładów pracy (m.in. zakłady przemysłu drzewnego w Łososinie Górnej), które niejednokrotnie odbyły się w nie do końca jasnych okolicznościach. Niemniej, ponieważ Limanowa – w przeciwieństwie do wielu miast podobnej wielkości – nie była uzależniona od jednego dużego zakładu przemysłowego, transformacja przebiegła stosunkowo łagodnie.

1 шт. 1999 г.р. miasto na powrót stało się siedzibą powiatu, a w 2004 r. otrzymało nagrodę za najlepsze w Polsce wykorzystanie funduszy unijnych w kategorii miast do 40 000 mieszkańców. Do chwili obecnej nie udalo się jednak rozwiązać kluczowego dla dalszego rozwoju Limanowej Problemu, jakim jest niedostatek dogodnych połączeń drogowych z resztą kraju, przy praktycznym braku kolejowych. Bezpośrednia linia kolejowa do Krakowa i obwodnica miasta od ponad 30 lat pozostają w sferze projektów.

Według danych z dnia 31 grudnia 2020 r. miasto liczyło 14 738 mieszkańców, w tym 7223 mężczyzn i 7515 kobiet. Dzieci do 18 roku życia jest 3054, a powyżej 18 lat 11 684. ^[7]

Liczba ludności[edytuj | код редактирования]

• 1900 — 1 806
• 1910 — 2 180
• 1925 — 2 143
• 1933 — 2 216
• 1939 — 2 587
• 1946 — 3 853
• 1950 — 5 580
• 1960 — 6 514
• 1970 — 8 606
• 1978 — 10 616
• 1988 — 13 302 ^[8]
• 1995 — 14 254
• 1996 — 14 353
• 1997 — 14 570
• 1998 — 14 643
• 1999 — 14 419
• 2000 — 14 457
• 2001 — 14 429
• 2002 — 14 467
• 2003 — 14 557
• 2004 — 14 633
• 2005 — 14 624
• 2006 — 14 693
• 2007 — 14 758
• 2008 — 14 781
• 2009 — 14 785
• 2010 — 14 918
• 2011 — 15 116
• 2012 — 15 132
• 2013 — 15 133
• 2014 — 15 078
• 2015 — 15 128
• 2016 — 15 138
• 2017 — 15 103
• 2018 — 15 158
• 2019 — 15 162
• 2020 — 15 067
• 2021 — 15 012 ^[9]

Wykres zmian liczby ludności od 1900 roku[edytuj | edytuj kod]

Piramida wieku mieszkańców[edytuj | редактировать код]

• Piramida wieku mieszkańców Limanowej в 2014 году ^[10] .

Аттракционы в туризме и забытки[edytuj | edytuj kod]

Od północnej strony miasta wznosi się długi grzbiet Pasma Łososinskiego, od południowej wysokie wzniesienie Lipowe. Z pobliskiej, górującej nad miastem Miejskiej Góry bardzo rozległa панорама widoków. Stoi na niej najwyższy w Polsce stalowy krzyż (rekordowa jest wysokość samego krzyża, a nie płożenie – najwyżej położony jest krzyż na Giewoncie).

Na północnym stoku Łysej Góry znajduje się Stacja Narciarska «Limanowa-Ski» z czteroosobowym wyciągiem krzesełkowym oraz dwoma wyciągami orczykowymi. Trasy narciarskie wyposażone są w system sztucznego naśnieżania i oswietlenie.

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

– niebieski przez Golców i Ostrą na przełęcz Ostra-Cichon

– niebieski przez Miejską Górę na Salasz

– Зелёный путь Липове и Папроч-ду-Тимбарку

Забытки[править | edytuj kod]

Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego ^[11] :

• Базилика Матки Божей Болесней,
• капличка к. двор Марсов,
• Каплицка пржи ул. Костюшки,
• парк Мейски,
• двор Марсов,
• школа музыки,
• cmentarz z I wojny światowej nr 366,
• cmentarz z I wojny światowej nr 368,
• cmentarz żołnierzy radzieckich z II wojny światowej,
• dwór w Łososinie Górnej,
• парк Лососиние Гурней,
• kościół пар. пв. Wszystkich Świętych,
• ogród podworski z aleją dojazdową.

  Zobacz też: Limanowa (stacja kolejowa).

Przez miejscowość przechodzi droga krajowa nr 28, a także ma koniec droga wojewódzka nr 965 wiodąca z Bochni. Obecnie brak Regularnych przewozów pasażerskich na niezelektryfikowanej linii kolejowej nr 104 z Chabówki do Nowego Sącza.

Вт 2013 г.р. прзи ул. Piłsudskiego zarejestrowano helikopterowe lądowisko Limanowa-Szpital.

Жлобки и пжедшкола:

• Городской Жлобек, ул. С. Джордана 8
• Жлобек Слонешко, ул. Реймонта 1
• Городское Предшколе № 1, ул. С. Джордана 5
• Городское Предшколе № 2, ул. Ю. Пилсудского 111
• Oddział Miejskiego Przedszkola nr 1 w ZSS nr 1, ul. М. Конопницкая 4
• Oddział Miejskiego Przedszkola № 2, ул. Реймонта 3
• Niepubliczne Przedszkole im. Бискупа Петра Беднарчика, ул. Слонечна 7
• Niepubliczne Przedszkole im. Кубуся Пучатка, ул. Матки Боскей Болесней 39
• Непубличное Предшколе «Слонечко», ул. Reymonta 1

Szkoły podstawowe:

• Zespół Szkolno-Przedszkolny nr 1 im. Марии Конопницкой, ул. М. Конопницкая 4
• Zespół Szkół Samorządowych nr 2 im. Тадеуша Костюшко, ул. Ю. Пилсудского 91
• Zespół Szkół Samorządowych nr 3 im. кс. плк Юзефа Йоньца, ул. С. Джордана 3
• Zespół Szkół Samorządowych nr 4 im. шв. Яна из Кента, ул. Reymonta 3

Szkoły ponadpodstawowe:

• И ЛО им. Владислава Оркана, ул. В. Оркана 1
• II ЛО им. Легионов Юзефа Пилсудского, ул. В. Реймонта 3
• ЗСТиО им. Яна Павла II, ул. Зигмунта Августа 8
• ЗС № 1 им. Юзефа Пилсудского, ул. Й. Пилсудского 81
• IV ЛО им. кс. Стефана Кардинала Вышинского, ул. В. Витоса 5
• ЗСОиЗ им. кс. проф. Юзефа Тишнера, ул. Яна Павла II 42A
• Centrum Kształcenia Ustawicznego, ул. З. Августа 8
• Zasadnicza Szkoła Zawodowa Cechu Rzemiosła i Przedsiębiorczości, ul. Яна Павла II 5

Уч.:

• Filia Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN в Кракове, ул. Зигмунта Августа 8

Школа музыки:

• Паньствова Школа Музыки I ул. я. Гражины Бацевич, ул. Т. Костюшко 23

Внутренний:

• Limanowski Uniwersytet Trzeciego Wieku – siedziba znajduje się przy ul. Яна Павла II 44

Институт:

• Кино 3D «Клапс», ул. Бронислава Чехия 4
• Лимановский Дом Культуры, ул. Бронислава Чехия 4
• Городская Библиотека Общественная и Городская Галерея Штуки, ул. Матки Боскей Болесней 13
• Muzeum Regionalne Ziemi Limanowskiej „Dwór Marsów”, ул. Юзефа Марка 13
• Парафиальный музей, ул. Яна Павла II 1
• Галерея ТМСП, ул. Зигмунта Августа 4
• Изба Мысливска, ул. Piłsudskiego

Zespoły artystyczne:

• Zespół Regionalny Limanowianie
• Orkiestra Dęta „Echo Podhala”
• Zespół Regionalny „Spod Kicek”
• Młodzieżowa Orkiestra Dęta
• Chór Mieszany „Canticum Iubilaeum”
• Хор Хлопенцы
• Chór Męski

• Limanovia Limanowa – klub pilkarski (IV Liga, małopolska-wschód)
• Auto Moto Klub Limanowa (ул. Витоса 22)
• LKS Пломень Лиманова
• Międzyszkolny Klub Sportowy w Limanowej
• Клуб Лимановски Киокушин каратэ
• Спортивный клуб «Лиманова Форрест»
• Limanowski Podokręg Piłki Nożnej
• Арс каратэ
• Клуб плавацких „Limanowa Swim”
• Uczniowskie Kluby Sportowe: «Jedynka», «Szarotka», «Trójka», «Płomień»
• Группа поддержки „ARS Limanowa”
• Радиоклуб «БЕСКИД» SP9KRJ

Спортивная инфраструктура[править | edytuj kod]

• Hale widowiskowo-sportowe: przy ZSS nr 3 im. кс. плк Юзефа Йоньца, ул. С. Джордана 3; przy I LO им. Владислава Оркана, ул. В. Оркана 1; пржи ЗС № 1 им. Юзефа Пилсудского, ул. J. Piłsudskiego 81 i na osiedlu Zygmunta Augusta
• Стадион МКС Лимановия им. Романа Шумиласа, ул. Й. Марка 34
• Stadion Ludowego Klubu Sportowego «Płomień» w dzielnicy Łososina Górna, ul. Джевна 11
• Стадион «Под Шпиталем», ул. Кусочинского
• Стация Нарциарска Лиманова-Ски
• Поливальная лимановска враз с двухэтажным магазином и салоном до гры в сквош, ул. З. Августа 37
• Бойско „орлик” прзы ЗСТиО им. Яна Павла II, ул. З. Августа 8
• Корт тенисовы, ул. Космическая 8
• Стаднина Кони – клуб jeździecki „Parada”, ул. Лесна 52
• Strzelnica sportowa
• Deptak „Bulwary” do jazdy na rowerze, rolkach, beegania i spacerowania
• Школа Танца «Академия Лоту», ул. Шведска 4
• Liczne kluby Fitness oraz siłownie

Kościół rzymskokatolicki

• Парафия Матки Боскей Болесней в центре города;
• Парафия св. Станислава Костки в Совлинахе;
• Parafia Wszystkich Świętych w Łososinie Górnej.

Świadkowie Jehowy

• zbór Limanowa (Sala Królestwa ul. Żwirki i Wigury 10) ^{[12] [13]}

Miasta partnerskie ^[14] :

• Дольны Кубин, Словаца (1969)
• Ватлинген, Немцы (1996)
• Трускавец, Украина (2.06.2000)
• Надькалло, Венгры (4 мая 2003 г.)
• Найлс, Стани Зедноцоне (5.05.2005)
• Мронгово, Польша (2.10.2006)
• Клодзко, Польша (21.07.2018)

• Cmentarz żydowski w Limanowej
• TSR Góra Lipowe

Panorama Limanowej i jej okolic

1. ↑ Dane Głównego Urzędu Statystycznego: Лудноск. Стан и структура с пшекрою териториальным (Стан с днем ​​31 XII 2008 г.) . [достеп 2009-09-30].
2. ↑ Портал Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [достеп 2010-09-14]. ( поль. ).
3. ↑ Мария Малек. Słownik nazw geograficznych Polski. 2003. ВН ПВН. ISBN 83-01-13857-2.
4. ↑ Станислав Роспонд, Словацкий этимологический район и гмин PRL , Вроцлав 1984, с. 187.
5. ↑ J. Sygański, Historya Nowego Sącza ,т. 1, Львов 1901, с. 195.
6. ↑ Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa „Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939–1945”, Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, s. 465.
7. ↑ STATYSTYCZNE PODSUMOWANIE 2020 ROKU , www.miasto.limanowa.pl [dostęp 2021-01-02] [zarchiwizowane z address 2021-01-26]  ( pol. ).
8. ↑ Монография — Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania im. Станислава Лещинского, строна 562
9. ↑ Limanowa w liczbach, — Polska w liczbach [dostęp 2019-04-07 liczba ludności w oparciu o dane GUS.
10. ↑ Limanowa w liczbach , Polska w liczbach [dostęp 2016-01-10]  ( pol. ), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
11. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie , Narodowy Instytut Dziedzictwa, 24 listopada 2022 .
12. ↑ Сторожевая башня, Znajdź swój zbór , jw.org [dostęp 2022-04-13].
13. ↑ Civitas Christiana , Марчин Краковски, Новы-Сонч, с. 15.
14. ↑ Miasta Partnerskie – Urząd Miasta Limanowa [dostęp 2021-08-19].

• Limanowa , [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego , t. V: Кутова Воля – Мальчице, Варшава 1884, с. 232 . , с. 232–233.
• Archiwalne widoki i publikacje o miejscowości w bibliotece Polona

Miasta województwa małopolskiego

Лимановский повят (1920–39 и 1945–75)

• Седзиба повяту – Лиманова